Just be held (Casting Crowns)

Hold it all together
Everybody needs you strong
But life hits you out of nowhere
And barely leaves you holding on

And when you’re tired of fighting
Chained by your control
There’s freedom in surrender
Lay it down and let it go

Chorus: 
So when you’re on your knees and answers seem so far away
You’re not alone, stop holding on and just be held
Your world’s not falling apart, it’s falling into place
I’m on the throne, stop holding on and just be held
Just be held, just be held.

If your eyes are on the storm
You’ll wonder if I love you still
But if your eyes are on the cross
You’ll know I always have and I always will

And not a tear is wasted  
In time, you’ll understand
I’m painting beauty with the ashes
Your life is in My hands

Lift your hands, lift your eyes
In the storm is where you’ll find Me
And where you are, I’ll hold your heard
I’ll hold your heart
Come to Me, find your rest
In the arms of the God who won’t let go

Just be held!

------------------------

Vit kenna øll til mótgongd í lívinum. Heilt frá barnsbeini av, tá vit fáa eitt “Nei!” frá mammu og babba, tá vinirnir sleppa okkurt, men eg ikki sleppi, og upp í gjøgnum tannáringaárini, tá tað følist, sum at ”øll” eru ímóti mær, og eg eri heilt aleina í heiminum, til tær tyngru støðurnar, tá vit sum vaksin føla harða mótgongd, tað veri seg økonomiskt, í parlagnum/hjúnarbandinum, sjúka, deyði o.s.fr. 

Men tá vit sum børn møta mótgongd fyrstu ferð, kann tað, fyri barnið, merkjast minst líka tungt sum tann mótgongd, vit møta sum vaksin, og vit kunnu, sum vaksin, reagera eins og børnini, tá vit møta harðari mótgongd. Men ígjøgnum árini erfara vit, at mótgongdin sum yngri kanska ikki var so ógvuslig, men hon føldist eins hørð, sum tann, vit merkja í vaksna lívinum, tí vit kendu ikki til annað. Og soleiðis er tað allan vegin uppeftir í lívinum. Mótgongdin kann vera harðari, men vit brynja okkum við hana, og tað skal meira enn eitt ”nei” til, áðrenn tilveran ”koppar”.

Eg havi brúkt hendan sangin omanfyri, tá mótgongd rakti, og eg ikki orkaði meira. Ein vinkona hjá mær sendi mær hendan sangin og bað meg lurta væl eftir orðunum, og eg haldi, tey eru so sera sigandi.

Tá vit eru komin hartil, at vit barasta ikki orka meira, men føla, at vit eru noydd til tað, so kunnu vit seta okkara álit á, at Harrin er har, og Hann hjálpir okkum og ber okkum.

Vit hava altíð sjálvi lyndi til at vilja stríðast, og vit halda eisini altíð, at vit vita akkurát, hvussu vit skulu gera, og hvat skal til fyri at loysa trupulleikarnar. Men vit kunnu koma hartil, at vit barasta ikki orka at halda okkum sjálvi uppi meira og enn minni teimum, vit liva saman við.

“So when you’re on your knees and answers seem so far away
You’re not alone, stop holding on and just be held”

“Tí at eg, Harrin Guð tín, haldi teg í høgru hondina og sigi við teg: Óttast ikki, eg hjálpi tær.” Jes.41,13

Guð er altíð við okkara lið; í góðum eins og truplum tíðum. Vit skulu bara sleppa kontrollinum og lata Hann stýra, og tá vit ikki orka, so skulu vit lýta á, at Hann ber okkum ígjøgnum tað. Men tað er sera umráðandi, at vit stíga út á lyftini um, at Hann er har.

”Alt at ellisárum eri eg hin sami; eg beri tykkum, til hárini á tykkum grána; eg lyfti og fari undir tykkum, eg beri og bjargi tykkum.” Jes.46,4

”Your world’s not falling apart, it’s falling into place
I’m on the throne, stop holding on and just be held
Just be held, just be held.”

“Legg tú á Harran tínar leiðir, og lít tú á hann, hann man tað útinna.” Sálm.37,5

Leinkja til sangin: https://www.youtube.com/watch?v=yutmTFtalKs

Skrivað hevur Elin Eliassen