Vit lesa í Mósebókunum um Guds útvalda fólk, hvussu strævin tey mangan vóru - bæði fyri Gud sjálvan og fyri Móses – og tann harða dóm, tey eisini fingu fyri sítt ólýdni. Eingin náði, bert miskunnarleys revsing. Ja, serliga í 5. Mósebók kap. 28. Frá 15. versi lesa vit um alla ta straff, tey fingu, um tey ikki hildu Guds fyriskipanir. 

Men um vit lesa tey fyrstu 14 versini í sama kapittuli, síggja vit harafturímóti allar tær singingar, Gud lovaði teimum, ið vóru Honum lýðin og hildu boðorð Hansara.

Eg kundi hugsað mær, at fólk okkara – serliga tey ráðandi – lósu hendan kapittul.

Signing og náði

Vit lesa í Jóh. 1, 17: 

lógin varð givin við Mósesi, náðin og sannleikin komu við Jesusi Kristi.

Jóhannes skrivar um nakrar farisearar, sum komu við eini konu, ið var tikin í hordómi og vildu hava Jesus at døma hana eftir Móselóg; Jesus mótsegði teimum ikki, men hann bað tann, sum var syndafríur kasta fyrsta steinin. Allir rýmdu, teir elstu fyrst. Jesus stóð eftir og vísti henni náði.

Skrivað hevur Óli Abrahamsen